Er is een plek
die ik de mijne noem.
Zo levend, zo stil;
waar de tijd
geen vat op heeft.

Waar het stof van jaren,
een zwaarte die het zicht vertroebelt,
niet bestaat.

Waar ik mij mag laven
aan de geur van gagel
en stilstaand water.

En aan de ruimte en vrijheid
van niet weten;
die onbevangenheid
van enkel Zijn.